Gönül Kasidesi

GÖNÜL KASİDESİ (43)

Zevki vuslat âlemini niçin unuttun ey gönül
Aşk şarabın içmiş iken niçin susuzsun ey gönül
Allah, Allah ya vekil imdat haktan ey gönül
Kalbe koydu bir bülbül nalân eder gül gül gül
Kalbe koydu bir bülbül feryat eder gül gül gül
Emarenin rengine niçin boyadın ey gönül
Miratını süfliye niçin çevirdin ey gönül

EYZAN

Her muradın sendedir hazineni bul gönül
Gir içeri âleminde ruhu sultan ol gönül

EYZAN
Bilmek istersen asimi gurbete düş gönül
Aşkı hakla kavrulup abdi mahız ol ey gönül

EYZAN

Masivayı terk ile kalpte hakkı gör gönül
Az ye, az iç, az uyu, zikri daim ol gönül

EYZAN

Vehmi Fehmi nefyile fikri daim ol gönül
Vehmi fehmi fikri nefyet olsun gönlün hem sükût

EYZAN

Kelâmın gümüş ise sukut ile olsun zeheb
Kemal ehli kemalâtı sükût ile buldular hep

EYZAN

Gam çekme gel ey gönül halkı âlem olsalar düşman sana
Cümleden erham ve eşfak dost imiş Rahman sana

EYZAN

Her ne gelse hoş gelip haktandır mihman sana
Gelse aşkın derdi mesrur ol odur derman sana

EYZAN

Ey Visali'nin gönlü kondu aşkın ateşi
Allah'ın misafiri tazım eyle çok ana
Çünkü konmaz her yere ister tahir makamı
Vuslat ettirir seni gösterir hem cemali
Kimde vardır aşkın ateşi akıbet kavuşturur maşukunu
Ey gönül esbaba bakma halûkul esbaba bak
Fatihül ehvab hakdır sen hemen ol baba bak