Nat-ü Peygamberi ve Aşk Şiiri

NAT-Ü PEYGAMBERİ (43)

Çün cihana geldi mürşidi azam Nebi ahir zaman
Şarkı garbı nuru feyzi kapladı cümle cihan
Dergahı arz oldu muhakkak mürididir sekalan

Asuman kubbesi oldu ziynetidir kevkeban
Kandili semada muallâk şemsü kamer münirân
Kainat aşk ile devreder ilâ yevmil kıyam
Kapatılmakla tekyesi kapatılmaz zikri yezdan
Çünkü zakir; Küllü eşya, tekyesi cümle mekân
Zıkrü eşyayı işitmek ister isen Sıdkıya
Her nefeste zikri hakla kalbin olsun mir'ati rahman

AŞK ŞİİRİ (44)

Ey güzel aşık boş yere yanma nare
Zevki safadan hiç geri kalma
Aşk atayım mı? Gül saçayım mı?
Ah yavaş yavaş ben kaçayım mı?
Nefse uyanlar Mü'min olur mu?
Vehme uyanlar arif olur mu?
Fikre uyanlar kaşif olur mu?
Akla uyanlar aşık olur mu?
Bir sene vuslat bir an lezzet
Bir an firkat bir sene gamdır
Aşık olanlar, fani olanlar madum olandır
Baki olanlar veçhi görenler mevcut olandır
Mümin olanlar sıdkıya uyanlar
Zikri yapanlar Zati görendir.